De negentiende eeuwse dichter Eminescu streed met zijn teksten tegen het ‘vooruitgangsdenken’. Het hardnekkige idee dat techniek en industrialisatie de wereld tot een mooiere en betere wereld maakt. In de gelijknamige solo theatervoorstelling van schrijver en dichter Kasper Peters gaat het naast over zijn strijd, ook over het vreemde leven van de romantische dichter. Het decor is een planetarium van voorwerpen waarop hij geen vat kan krijgen. De schoonheid van de liefde, de maan, de sterren en de natuur. Ze zijn niet te koop, maar waren er altijd al.