06 april 2021

De romanticus uit Rotterdam wordt hij wel genoemd, kunstenaar Jeroen Allart (1970). Als je voor zijn atelier staat, zie je met een beetje fantasie een van zijn landschappen. Toeval? Zou kunnen, maar binnen word je onmiddellijk ingenomen door zijn karikaturaal geschilderde landschappen, cowboys, katten en eenden.

Zijn stijl is als een goed ingevoerde huisstijl: onmiskenbaar herkenbaar. De in alle schakeringen uitgevoerde blauwe luchten zijn in zijn landschappen strak en wolkeloos. De horizon is laag. Erg laag, maar minutieus uitgevoerd. Een smal strookje land. Hollandser kan het niet. Daarvóór ligt de polder. Hij schildert hem niet, maar je weet dat die polder er is. Zijn schilderijen ademen eenvoud en helderheid. Al wat overbodig is wordt weggelaten, maar je weet meteen wat hij je wil laten zien: een eend is een eend, krachtig en bijna grafisch. Realisme zonder dat het gelikt wordt.

‘Alles wat overbodig is wordt weggelaten, maar je weet meteen wat hij je wil laten zien.'

Toen ik in zijn kleine atelier rond zat te kijken naar al die sterke doeken, die deels nog onaf aan de muur hingen of op ezel stonden, moest ik aan het Californië van de jaren zeventig denken. De billboards, de architectuur, de kleuren, de sfeer. Jeroen is er nooit geweest maar zou zich er thuis gevoeld hebben. Zijn fascinatie voor cowboys is wat dat betreft typisch. Hij moet maar snel Amerika gaan veroveren met zijn werk. Hij werkt er hard genoeg voor, zijn productie is hoog, zijn werkweek strikt, alleen in het weekend werkt hij niet. Zijn opleiding genoot hij aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam na eerst het Grafisch Lyceum doorlopen te hebben.

Geschilderde Hollandse landschappen zijn vaak wijds, heel wijds, met de horizon in een laag standpunt en meestal dramatische wolkenpartijen. Jeroen bouwt zijn landschappen ook heel ruimtelijk op, ook een lage horizon maar dan veel extremer met een oneindige luchtpartij. Hij bestudeert de invulling van zijn horizon heel precies, een stad, een bos of een beoogd festivalterrein. Hij probeert zoveel mogelijk het onderwerp te vereenvoudigen en te concentreren op de essentie. Op de schoonheid van het landschap.

‘Het is een zicht op Den Bosch geworden zoals Frederik Hendrik het voor de inname ook gezien moet hebben.’

Theaterfestival Boulevard vroeg Jeroen om een schilderij te maken als campagnebeeld 2021. Een landschap. Het is een zicht op Den Bosch geworden zoals Frederik Hendrik het voor de inname ook gezien moet hebben. Vanuit het Bossche Broek met in de skyline het festival. Hij kende Theaterfestival Boulevard al heel lang. En Den Bosch zeker omdat zijn voornaamste galerie Jan van Hoof in onze stad gevestigd is. Daar heeft hij van 18 april tot 9 mei een expositie van zijn nieuwste werken. Jeroen maakte eerder al affiches voor het gezelschap Alex d'Electrique, van Ko van den Bosch. Een schilderij voor een commerciële boodschap? Daar heeft Jeroen geen enkel probleem mee, hij is er zelfs blij om. Hij zou met alle plezier bijvoorbeeld Ecoplaza in een kunstwerk opnemen. Dan is een theaterfestival eigenlijk heel onschuldig. Zoals ook het werk van Jeroen Allart onschuldig genoemd kan worden. Onschuldig maar raak.

Dit interview werd afgenomen door schrijver en fotograaf Jean Philipse.

Theaterfestival Boulevard bedankt:
  • Gemeente 's-Hertogenbosch
  • Den Bosch Partners
  • Provincie Noord-Brabant
  • Fonds Podiumkunsten
  • VSBfonds
  • Fonds21
  • Vriendenloterij Fonds
  • Creative Europe Programme (EU)
  • Gieskes-Strijbis Fonds
  • Dioraphte
  • VandenEnde Foundation
  • Fonds ZOZ
  • Jeugdfonds Sport & Cultuur
  • Jan van Hoof Galerie
  • Apap
  • Feminist Futures
  • Performing Gender